Ik wacht maar, bedachtzaam,
Ik kom graag in conclaaf, tot t daar, spontaan ontstaat
Zo ene die genoeg heeft te geven,
Doet t openlijk op stage, maar nog nix dopes getaped
En tracks hebben een fenomeen gegeven
Maar hij heeft geen om te geven,
Hij is op en top schrijver en dan nog trots zwijgen
Hoe gedurfd
Alsof ik hapklaar de appel verlaat en me door boekenwurm
Oh het zit vast in de gêne
Ik heb last hoewel het past in de misere
Slaaf van mn eigen mise en place oh ik merk t
Toch door ijverig werken, ver schijnen, als werpers
Ervaring is regen klaterend, t daalt
En vult vaten, spui de overmaat over maten
Ja die mono is een waterreservoir met een kraan
En hij gaat gematigd op maten open
Ik zou je iets geven waar je iets aan hebt,
Maar wie bekend is kent t, stiekem rap ik liever pirouette
Verdraaid gek, als ik aanpap met raakvlak
En het zo theoriseer dat ik het teniet betrek
Wil je vertellen wat de wereld doet met mij
Het voetje vrijt lijkt de wereld te goed voor mij
Als ik zoek naar strijd voor dit boek en schrijf
Voor de roep maar zwijg
Ik streef mn doel voorbij, oh hoe moet dat met mij
En vergeet niet en verse is zo geschreven
Al gaat de meeste tijd altijd steken in het overwegen
Streep door gewichtig preken en lichtelijk melig
En in dit schrappen is waar zich mijn evenbeeld tekent
Aandacht verdelen, waardoor iets beheerster
Waardoor wat heersender
Weliswaar minder spraakzaam, duurzamer
En die uren kunnen beslaan als buskers rusthaven
staar naar dit blaadje
de angst van het schrijven grijpt me
het tart me, zenuwachtig bijt ik mn nagels
de twijfel slaat me, kan ik gelijk halen
met rijms maken ze laten bij draaien tot mijn waarden
en blijf vragen, is het mijn taak
bewijs aan te dragen dat de maatschappij vergaat en wat bereik ik daarmee?
een aards paradijs, n verijdelde waan van mij?
of leiden mijn verhalen op ingrijpende schaal
tot een fijnere aarde, kan ik ze wijsmaken
of willen ze niks dan hoofdknikken op platen en grijsdraaien
doe ik dan wijn bij het water
puur dat t lijkt dak bijdraag
aan een mijlpaal van het bestaan
de haat vergrijpt zich aan me
begrijpbaarheid van mn taal van glijmiddel ontdaandus neem het aan van me
met aangekleefd een prijskaart, wil je betalen kid?
kun je begrijpen wat wij er van maken en laten dit
de einddatum lijkt akelig dicht, Apocalyps
nu is onze plicht te fixen wat is aangericht met nixen
blijf vaag in het midden vaker vraag ik me dit
blijven mijn lyrics staan in de waanzin van dingen, kan ik
met stem verhef de mensen verzetten
als mendeljev, met verve als graffen, neem rap en zet
op tape decks, en battle als breakdance het systeem
tot ik hees ben, en de zwendel bekeerd heb ineens
met elementen verenigd als States
maar onze import is kinds nog en veel te commercieel
wordt ik dan een, van die vele dr tussen
die claimen je bewust maken maar intussen stapels munten vragen
tis een kut situatie, dus fuck deze waanzin
altijd malen, frustratie, wil een rustige plaats vinden
drukte mentaal ontbinden, vrij van angst
dat ik aant eind kan schrijven, ik heb geen gelijk gehad
Melbourne duo channel their mutual adoration for Brazilian music into a coasting hip-hop album with hints of jazz and funk. Bandcamp New & Notable Mar 10, 2021
This collaborative single by Melbourne producer Choi and Detroit rapper Guilty Simpson hearkens back to the glory days of ‘00s hip-hop. Bandcamp New & Notable Jan 22, 2020